De
natuur
Enkele voorbeelden waaruit blijkt hoezeer onze oude genen die omgeving herkennen waarin we miljoenen jaren geleefd hebben.
Voorkeur voor leven
Zo’n 30 jaar geleden stuitte ik op het werk van David Ogilvy, een vermaarde Amerikaanse reclameman bekend om zijn uitgebreide onderzoek naar wat effectief is in reclame. Hij merkte op dat in reclame-uitingen mensen het eerst reageren op foto’s van andere mensen, gevolgd door dieren, dan planten, en uiteindelijk levenloze objecten. Destijds vond ik deze observatie interessant, maar ik begreep niet volledig de onderliggende redenen. Nu, met een beter begrip van evolutionaire psychologie, wordt het duidelijker. Ons brein is door miljoenen jaren evolutie geprogrammeerd om levende wezens te herkennen en erop te reageren. Daarentegen hebben levenloze voorwerpen, zoals een koffiezetapparaat, niet dezelfde onmiddellijke betekenis voor onze genetisch gevormde perceptie.
Angst voor...
Noise
Op het internet zijn talrijke bronnen te vinden die white noise, brown noise, en variaties zoals black noise en pink noise aanbieden. Deze geluiden staan bekend om hun potentieel rustgevende effecten en worden vaak aanbevolen voor gebruik in verschillende omgevingen, waaronder zelfs babykamers. Veel van deze noise-geluiden bevatten een constant geluidsspectrum dat sommige luisteraars als kalmerend ervaren.
Als je luistert zal je merken dat ze vergelijkbaar klinken met geluiden zoals het ruisen van de zee of het waaien van de wind. Geluiden waaraan we 99% van de evolutie bekend mee waren en mogelijk daarom ook als rustgevend ervaren worden.
